جدیدترین اخبار
احیای حقوق زنان برایم اهمیت داشت | گفت‌وگو با رضا جمالی کارگردان فیلم «سون‌سوز»
به گزارش روابط عمومی جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی، «سون‌سوز» ساخته رضا جمالی در بخش سینمایی نخستین دوره این رویداد روی پرده رفت و برنده تندیس بهترین کارگردانی شد.
این فیلم همچنین در سه بخش بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر مرد (حمداله سلیمی) نامزد بود. «سون‌سوز» که به زبان آذری در اردبیل تولید شد، داستان مستندسازی را به تصویر می‌کشد که در فاصله حدود دو دهه می‌کوشد دو فیلم مستند درباره روستایی بسازد که مدت‌هاست در آن هیچ بچه‌ای به دنیا نمی‌آید.
رضا جمالی درباره دلایل پرداختن به این موضوع گفت: «بیشتر بحث انسانی برایم مهم بود، چرا که همواره زنان مظلوم واقع شدند. احیای حقوق زنان برایم اهمیت داشت. این که خودت را در منظری نبینی که حق را به خودت بدهی و زنان را مقصر جلوه دهی دغدغه من بود. چیزهایی که می‌شنیدم و آنچه به ذهنم خطور می‌کرد به واقعیت نزدیک بود. حتی در ساختار فیلم نیز تلاش کردیم مستندگونه روایت کنیم و از زبان یک مستندساز پیش برویم. ناکام بودن خود فیلمساز و عقیم بودن افراد در راستای هم پیش رفت و "سون‌سوز" شکل گرفت.»
او درباره انتخاب بازیگران توضیح داد: «استفاده از بازیگران بومی تعمدی بود. متأسفانه وقتی اسم شهرستان می‌آید احساس می‌کنیم بازیگر کم است یا عوامل فنی ندارند، درحالی‌که این‌گونه نیست و ما بازیگران و عوامل حرفه‌ای خوبی در شهرستان‌ها داریم. احساس کردم باید قدر داشته‌هایمان را بدانیم. ضمن این که تلفیقی از بازیگران تئاتر، سینما و تلویزیون شهر خودمان را داشتیم. از سوی دیگر قصه ایجاب می‌کرد از نابازیگران استفاده کنیم. اگر بازیگر چهره در فیلم حضور می‌یافت همه چیز تصنعی می‌شد. به همین دلیل به سمت بازیگران کمتر دیده‌شده و بومی رفتیم.»
کارگردان فیلم «پیرمردها نمی‌میرند» به برگزاری جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی و تأثیر آن در جذب و تربیت مخاطب اشاره کرد و گفت: «به نظر من جای خالی این جشنواره احساس می‌شد. درواقع خلائی بود که در جشنواره‌های ایران دیده می‌شد. ما تا پیش‌ازاین جشنواره‌ای نداشتیم که مختص به اقوام باشد. امیدوارم مسئولان برگزاری این جشنواره برای تداوم آن فکر اساسی بکنند. تنوع زیادی در اقوام مختلف داریم و می‌توانیم سال‌های سال ذائقه مخاطب را با فیلم‌هایی که ساخته می‌شود، تغییر دهیم و حتی در آینده تأثیرات خوبی روی پرورش مخاطب داشته باشیم. ما باید تمرکزمان را از روی فیلم‌هایی که در کلان‌شهرها ساخته می‌شوند، برداریم. ما اقلیم‌هایی داریم که هرکدام جذابیت‌های خاص خودشان را دارند و می‌توانند مخاطب را تا انتها پای کار بنشانند.»
جمالی در ادامه و در پاسخ به این سؤال که تا چه اندازه می‌توان در بحث اکران فیلم‌های بومی در سینما متمرکز بود، اظهار کرد: «اگر سازمان سینمایی تصمیماتی برای این نوع فیلم‌ها بگیرد تا اکران عمومی داشته باشند، می‌توان ذائقه مخاطب را تغییر داد و حتی فرهنگ دیدن فیلم‌های بومی را ایجاد کرد. ازآنجایی‌که در حال حاضر این فضا برای فیلم‌ها فراهم نیست یا محدود به نمایش گروه هنر و تجربه است، نمی‌توان ذائقه مخاطب را در سال‌های آینده تغییر داد. مستلزم آن است که در سال‌های آتی شرایط عمومی ایجاد کنیم تا فیلم‌های گیشه تنها مختص به فیلم‌های سطحی و سخیف نباشند و فیلم‌های متفکرانه نیز حمایت شوند. اگر این اتفاق بیفتد مطمئن باشید که شاهد اتفاقات خوبی خواهیم بود و فیلم‌های بومی نیز مخاطبان خود را پیدا می‌کنند.»
نخستین جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی با شعار «اقوام، ریشه ایران‌زمین» ۲۶ تا ۳۰ اردیبهشت در پردیس سینمای باغ کتاب تهران برگزار شد.